Zelf ga ik al 13 jaar iedere winter naar Maninjau!
Het is er erg rustig. Het meer is de grote attractie. Het is beschreven als een van de mooiste meren van de wereld!
Het is een oude krater, de kraterrand vormt de kartelige bergen rondom het meer. De mensen zijn Minang Kabau en zeer gematigd Muslim.
De weg rond het meer is nu geheel geplaveid en kan goed gedaan worden op de fiets (52 km).
De zonsondergangen zijn vaak onvergetelijk!
Ik zit daar zes maanden van het jaar van September tot Maart. Lokaal sta ik bekend als Papa Bob. De mensen zijn erg vriendelijk en bestaan hoofdzakelijk van de vis van het meer en landbouw.
Er zijn veel kleine hotelletjes en niet duur. Als u van Bukit Tinggi komt zult U de uitzichten op het meer nooit vergeten!!
Het is er bijzonder rustig. Vroeger voor de oorlog werd het al beschreven als een oord voor poeten, schrijvers, philosofen en verliefden...
Zeer aan te raden!